Bakteria Gluconacetobacter diazotrophicus jest pożytecznym, symbiotycznym organizmem, który ma zdolność asymilacji azotu z atmosfery. Następnie przekształca go i dostarcza roślinie-gospodarzowi w formie bezpośrednio przydatnej do wykorzystania. Podkreślić należy, że azot jest udostępniany kukurydzy przez cały jej okres wegetacyjny, co jest bardzo istotne w szczególności w okresie stresu, kiedy roślina nie jest w stanie sama pobrać tego pierwiastka z gleby.
Gluconacetobacter diazotrophicus jest dobrze poznaną bakterią, która na drodze symbiozy współżyje z wieloma roślinami wyższymi. Szczegółowo jej aktywność i efektywność przebadali również naukowcy z Zespołu Badania Środków Ochrony Roślin Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Wyniki, jakie uzyskali naukowcy, pozwoliły na opracowanie dokładnych praktycznych zaleceń, z którymi powinni się zapoznać rolnicy uprawiający kukurydzę.
Co przemawia za zastosowaniem preparatu Encera w uprawie kukurydzy?
Encera SC to nazwa handlowa preparatu, w którym czynnikiem aktywnym jest właśnie Gluconacetobacter diazotrophicus (Gd). Ten drobnoustrój ma specyficzną i bardzo pozytywną cechę – mianowicie gdy nawiąże symbiotyczny kontakt z rośliną, dostarcza jej azotu w formie mogącej być bezpośrednio wykorzystywanej w procesach fizjologicznych. Podkreślić należy, że źródłem pierwiastka dla bakterii jest azot atmosferyczny. Czyli związki azotu udostępnione roślinie przez bakterie po przemianach uzupełniają jej azot pobierany z gruntu przez korzenie.
W praktyce rolniczej znane jest symbiotyczne współżycie rośliny z bakteriami wiążącymi azot, jednak Gluconacetobacter diazotrophicus jest wyjątkowa. Mianowicie nie jest ściśle związana z jakąś rodziną botaniczną roślin, wprost może żyć w symbiozie z wieloma rodzajami i gatunkami.
Ponadto bakterie po wniknięciu poprzez system korzeniowy, aparaty szparkowe, bądź mikroszczeliny kolonizują całą roślinę. Mogą się w niej przemieszczać swobodnie układowo, celem zasiedlenia nie tylko przestrzeni komórkowych, ale także komórek. Czyli produkują formy aktywne azotu już w komórce, zmniejszając wydatek energetyczny rośliny na sam transport formy amonowej przez jej strukturę.
Kolejną zaletą jest to, że Gd udostępnia i dostarcza azot roślinie nieprzerwanie przez cały okres wegetacji niezależnie od warunków uprawy.
Zalecenia stosowania preparatu Encera w uprawie kukurydzy
Trzeba podkreślić, że stosowanie preparatu nie jest zamiast nawożenia, ale dodatkowo. To znaczy cała agrotechnika, włącznie z optymalnym nawożeniem, powinna być prowadzona zgodnie ze sztuką rolniczą.
To po co Encera w uprawie kukurydzy, skoro trzeba stosować pełne dawki nawozów mineralnych bądź organicznych?
Mianowicie po to, by w warunkach stresowych (nieodpowiednich termicznie bądź wilgotnościowych), gdy pobieranie z gleby pierwiastków jest niemożliwe, zapewniony był stały dopływ azotu roślinie. Źródłem jego będą właśnie bakterie Gd czerpiące azot z powietrza. W warunkach natomiast optymalnych dla wzrostu azot pochodzący od bakterii będzie „bonusem” zwiększającym plon.
Zalecane jest jednorazowe opryskiwanie kukurydzy będącej w fazie BBCH 12–57, czyli od 2. liścia, ale zanim zacznie się ukazywać wiecha. Ściśle rzecz biorąc, Encera powinna być zastosowana najpóźniej na 2. tygodnie przed szczytem zapotrzebowania rośliny na azot. Zalecana dawka to 100 ml w 100–400 l wody (optimum 200–250 l wody). Dodatek do cieczy adiuwantu Slippa zmniejsza napięcie powierzchniowe i umożliwia dokładniejsze pokrycie liścia co pozwala na lepsze wykorzystanie potencjału Encery.
Efekt zastosowania preparatu Encera
Poza tym, że skolonizowana przez Gd roślina jest odporniejsza na stres abiotyczny, to w badaniach prowadzonych na UP w Lublinie zaobserwowano też inne efekty.
Zwiększyła się znacznie zawartość chlorofilu w liściach. Począwszy już od tygodnia po aplikacji preparatu. Ta tendencja była wzrostowa, zawartość chlorofilu znacznie przewyższała wartości stwierdzane na kontroli. Rezultatem zwiększonej zawartości chlorofilu jest zintensyfikowanie fotosyntezy, a co się z tym wiąże zwiększenie wytwarzania związków organicznych budujących roślinę i ostatecznie wyższy plon.
Stwierdzono wymierne zwiększenie systemu korzeniowego, wysokości pędu głównego, jak również szerokości liści roślin zasiedlonych przez Gd.
Na co zwrócić uwagę przy stosowaniu Encery?
Jak wcześniej informowaliśmy, Encera może być mieszana w zbiorniku opryskiwacza z adiuwantem Slippa. Pozytywne rezultaty uzyskano w mieszaninie insektycydem Inazuma 130 WG (acetamipryd + lambda-cyhalotryna) oraz ze stymulatorem Kaishi. Potwierdziły to zarówno doświadczenia polowe, jak i badania żywotności bakterii w tych mieszaninach. W przypadku stosowania fungicydów zaleca się natomiast ostrożność. Wykluczone jest łączenie jej ze środkami miedziowymi i siarkowymi. To zalecenie dotyczy także sporządzania mieszaniny zbiornikowej Encery z nawozami zawierającymi te pierwiastki.
Nie zaleca się wykorzystywania do przygotowania cieczy użytkowej wody chlorowanej.
Ważnym zaleceniem szczególnie w przypadku agrotechniki kukurydzy unikanie łącznego nawożenia cynkiem. Ten mikropierwiastek dostarcza się bowiem kukurydzy w terminie zbieżnym ze stosowaniem Encery. Po zastosowaniu tlenku cynku należy odczekać nawet tydzień, zanim opryskamy uprawę Encerą. Pewnym odstępstwem może być zastosowanie tych pierwiastków w formie chelatu.
Jeszcze jedną istotną sprawą jest dokarmianie azotowe roślin. Po zastosowaniu Encery możliwe jest dodatkowe nawożenie azotem mineralnym podanym w formie azotanowej, która nie hamuje wiązania azotu przez bakterie Gluconacetobacter diazotrophicus.